Όταν σωρεύονται τα εγκλήματα, γίνονται αόρατα.Όταν οι τόνοι γίνονται αβάσταχτοι, δεν ακούγονται πια οι κραυγές. Και οι κραυγές πέφτουν κι αυτές σαν την καλοκαιρινή βροχή
(Μπέρτολτ Μπρεχτ)
Archived Entry
- Post Date :
- 10 Νοεμβρίου, 2007 at 17:00
- Category :
- Σκέψεις
- Do More :
- You can leave a response, or trackback from your own site.
Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Γράμματα από τη Νεφελοκοκκυγία
%d
30 Νοεμβρίου, 2007 at 00:37
ΜΠΡΕΧΤ… Οτι είχε πει ηταν φοβερο.Μεγαλα λογια,σοφες κουβεντες… Την καλημερα μου 🙂
30 Νοεμβρίου, 2007 at 10:29
καλημερα Νεφελόεσσα… εχεις δυνατότητα λόγου, αν δεν κάνω λάθος. Γιατί δεν ανεβάζεις πόστ ;
συγγνώμη που ρωτώ, αλλά θα με φάει η περιέργεια.
ριτς, ασθμαίνουσα γενικώς
1 Δεκεμβρίου, 2007 at 11:09
Donald@ Καλώς ήρθες. Σοφές κουβέντες… αν και δεν συμφωνούμε πάντα 😉
Ρίτσα@ Την είπες την καλή κουβέντα πάλι. Η απάντηση στην απορία σου είναι απλούστατη. Ο χρόνος δεν μου φτάνει. Και πολλές φορές, όταν μου φτάσει δεν έχω έμπνευση. Θέλω, αλλά θ αγίνει κι αυτό στην ώρα του.
Καλημέρα και Καλό Μήνα
19 Δεκεμβρίου, 2007 at 10:18
Ευχες πολλές για τις μέρες που ερχονται. νασαι καλα.
ριτς
11 Ιανουαρίου, 2008 at 10:23
Oι γιορτές πέρασαν …
Ελπίζω κι εσύ , να πέρασες καλά .
Μου λείπεις .